In september 2014 ging Clari Cantus naar Londen. Zij concerteerden daar in St Georges Weybridge in een gezamenlijk concert met het schoolkoor ter herdenking van de Eerste Wereldoorlog. In de Royal Albert Hall traden zij op samen met verschillende Engelse koren en een Frans en Duits koor. Hieronder kan u een verslag vinden van Bea, trotse mama van Ellen in het jeugdkoor en trotse Clari Cantus-fan. Onderaan de pagina kan u enkele opnames vinden van het concert in Weybridge alsook enkele foto impressies van deze concertreis.

THE ARMED MAN by Karl Jenkins, een hartverwarmende namiddag in de Royal Albert Hall!

Mea culpa, mea culpa, mea maxima culpa! Tot mijn grote schande moet ik bekennen dat ik samen met mijn beste vriendin en meter van mijn jongste dochter Ellen, BIJNA het concert van Clari Cantus in de RAH gemist had! Na een gesloten metrostation, een verkeerd genomen metrolijn ( wat de stress toch doet met een mens!) en een helse tocht met de taxi door centrum Londen, kwamen we net te laat op het concert aan om nog binnen te kunnen voor de 5de symfonie van Beethoven door het Philharmonia Orchestra begon.

Het ongelooflijk vriendelijke personeel van de Hall, zorgde er echter voor dat we het muziekstuk rechtstreeks op televisiescherm konden volgen. We zagen daardoor ook akelig duidelijk op het scherm onze lege plaatsen op de 2de(!) rij, notabene! We hebben alle goden op blote knieën bedankt dat het koor voorlopig nog in alle talen zweeg. Nog voor de laatste fantastische noten van deze klassieker gespeeld werden, stonden we al klaar om zo onopvallend mogelijk naar binnen te sluipen voor het begin van de pauze, in de hoop dat niemand onze afwezigheid zou opgemerkt hebben.

Maar nu over naar HET evenement zelf: The Armed Man – a Mass for Peace by Karl Jenkins.
Lieve afwezige Clari Cantusfans, hebben jullie daar iets gemist!!!

Woorden als fantastisch, fenomenaal, boeiend, gevarieerd, ontroerend mooi enzoverder kunnen niet voldoende beschrijven hoe buitengewoon dit concert was. De introductie werd gegeven door schrijfster Kate Mosse en het orkest, de 4 solisten en het 600-koppige gelegenheidskoor stond onder leiding van 1 enkele dirigent, Malcolm Goldring. Ik zeg gelegenheidskoor omdat het bestond uit 600 jonge mensen uit de 4 landen die betrokken waren bij de Eerste Wereldoorlog: het Centenary Chorus uit de UK, Les jeunes Voix de Cannes uit Frankrijk, The Osnabruck Youth Choir uit Duitsland en natuurlijk Clari Cantus uit België.
Wat er toen volgde was ONVERGETELIJK!

Het prachtige werk van componist Karl Jenkins is er in geslaagd, in combinatie met de mooie geprojecteerde foto’s van fotograaf Mike Sheil om de evolutie en de impact van de Eerste Wereldoorlog tot leven te brengen voor alle aanwezigen.

Het begon met een stuk waarbij vooral het gebruik van de piccolo’s opviel om de sfeer te creëren van een leger dat zich klaarmaakt om welgezind de oorlog tegemoet te marcheren. Daarna volgde de solo vanuit 1 van de bovenste balkons van een Islamitische oproep tot het gebed. Zeer indrukwekkend in zijn eenvoud.
Het Kyrie en het Sanctus vertegenwoordigden dan weer het Christelijke element, later gevolgd door een stuk dat de marcherende soldaten opriep die trots op hun vaderland ten strijde trekken.

Het deel CHARGE! symboliseerde zoals de titel zegt de aanval. Dit werd meesterlijk vertolkt door het koor dat op volle kracht de woorden bijna schreeuwde om plotsklaps over te gaan in ijzige stilte…nadat enkel nog de dood achterbleef op de slagvelden. Op dat ogenblik kon je een speld horen vallen in een zaal met 5000 toeschouwers… kippenvelmoment!
De trompetsolo van The Last Post ging ook door merg en been…

En zo ging het maar door. Luchtige stukken werden afgewisseld met indringende of melancholieke delen; trage met vlugge; Engelse, met Franse en Latijnse… Het koor was in al die stukken overweldigend aanwezig. Het einde van de oorlog en de hoop op universele vrede werd ingezet door het meeslepende Now the Guns have Stopped.

Kortom, de combinatie van al die prachtige jonge stemmen uit het koor, de 4 solisten zang, de uitmuntende muzikanten, de akoestiek van de zaal en de prachtige zaal zelf maakten dit concert zoals gezegd onvergetelijk! Vele toeschouwers zullen tussendoor wel een traan weggepinkt hebben. Achteraf is een jonge man van het zaalpersoneel mij persoonlijk komen vertellen dat hij al veel concerten in de Royal Albert Hall had gezien en gehoord, maar nooit tevoren 1 dat zo ontroerend mooi was. De staande ovatie van meer dan 10 minuten waarbij ook de componist aanwezig was, was dan ook dubbel en dik verdiend!

Tot zover een verslag van het meest meeslepende concert; mede door de prestatie van Clari Cantus; dat ik al ooit heb meegemaakt.
Lieve Clari Cantusjes, bedankt daarvoor!!!